تألیف و ترجمه هرکدام برای یک فضای فکری تبیین شده اند - وبلاگ مهدی آبادانی

به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، مهیار سپهری در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران گفت: ما اگر می خواهیم در نشر، موقعیت و شرایط راهنمایی گر و پیشرو داشته باشیم باید در حوزه مبانی و نظریه ها پیشرو باشیم. بسیار خوب است که نهادهای بالادستی به فکر اول بودن و پیشرو بودن باشند.

وی اضافه نمود: فراوری کتاب مقوله پرزحمت و پردردسری است، نمی توان آن را به عنوان شغل دوم در دست داشت. در این شرایط آشفته مالی و فرهنگی چطور می توان به عهده کسی، مقوله ای واگذار کرد که در انتها آورده مالی نداشته باشد.

سپهری ادامه داد: فرض می گیریم سطح نخبگی متصدیان امر به قدری است که مسئله اقتصاد و معاش را اصلا در نظر نمی گیرند، تألیف و فراوری یک مسئله بسیار جدی است. باید پیشینه شناسی گردد تا من به عنوان نویسنده دست به فراوری اثر بزنم. وقتی که حجم فراوری مطالب به زبان لاتین به این شدت بالا است و دسترسی به آن ها به این شدت بالا است من نویسنده رغبتی به نوشتن نخواهم داشت. ما وقتی یک گوشی موبایل می خریم، سریعا بر روی آن یک محافظ صفحه نصب می کنیم تا از چشم ما و دستگاه ما محافظت کند. چطور می گردد کتابی 400 صفحه ای به دست مخاطب بدهیم و حواسمان به سلامت مخاطب و سلامت خودمان نباشد.

وی توضیح داد: مباحث فراوریی زحمت می خواهد و زحمت وقتی به پایان نرسد به ورود یک نهاد بالادستی احتیاج می گردد. یعنی ما باید حمایت کنیم و حمایت خود را نظام بندی کنیم، مثلا ما از ترجمه حمایت می کنیم، از تألیف ده برابر حمایت می کنیم. در تخصیص برخی امکانات، در حمایت، در پوشش خبری و ... باید سوی حمایت خود را نشان دهیم. تألیف و ترجمه هیچکدام ارجح به دیگری نیستند بلکه هرکدام برای یک ماتریکس و فضای فکری تبیین شده اند.

سپهری در انتها گفت: مکتب فکری هنر غربی که عقیده ای به دنیای آخرت و .. ندارند با هنر ما که وابسته به یک فضای قدسی است کاملا تفاوت دارد. وای به حال ما که به فکر فراوری کتاب نباشیم و دست خود را در آستین غربی ها نگه داریم. بزرگان ما مسئله هنری را صرفا هنری می بینند و پیوست فرهنگی پشت آن را نمی بینند.