تخته سنگ های شگفت انگیز مورفیز هیستکس - وبلاگ مهدی آبادانی

به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، این سنگ های قدیمی که به وسیله بوته ها و درختچه هایی به نام Mallee احاطه شده و در میان یک مزرعه گندم واقع شده اند، سنگ های گرانیتی صورتی رنگی هستند که در اثر باد و باران فرسایش یافته اند. از نظر زمین شناسان، این سنگ ها اینسِلبرگ (inselberg) نامیده می شوند. در علم زمین شناسی به تپه های سنگی جدا از هم، اینسِلبرگ گفته می گردد که این برجستگی ها یا تپه های سنگی به طور ناگهانی و در زمین هایی با شیب ملایم یا در دشت های صاف و هموار به وجود می آیند. تپه های سنگی اینسِلبرگ زمانی شکل می گیرند که توده ای از سنگ سخت که به وسیله لایه ای از سنگ نرم احاطه شده در معرض فرسایش قرار می گیرد. لایه بیرونی مقاومت کمتری دارد و دچار فرسایش می گردد تا اینکه دشت یا جلگه ای صاف و هموار را به وجود بیاورد، اما سنگ مقاومت تر و محکم تر به صورت برجستگی ها و تپه های سنگی مجزا و جدا از هم، باقی می ماند.

فرآیندی که باعث به وجود آمدن مورفیز هِیستکس شده تقریباً از 1500 میلیون سال قبل، شروع شده است. زمانی که مواد مذاب درون زمین، شکاف های موجود در زیر پوسته زمین را پر می نمایند، این مواد مذاب پس از سرد شدن، این تکه سنگ های گرانیتی را ایجاد می نمایند. شکل کنونی سنگ های مورفیز هِیستکس که امروزه شاهد آن هستیم از صد هزار سال قبل ایجادشده است و تا حدود 34000 سال پیش، این تخته سنگ های گرد در درون زمین مدفون بوده اند تا اینکه در اثر فرسایش شدید، این سنگ ها نمایان می شوند. در همین زمان است که سنگ های مورفیز در شکل و حالت فعلی شان به صورت ستون ها یا تخته سنگ های گرد بر روی زمین نمایان می شوند. این تخته سنگ های گرد همچنان به فرسایش و تغییر شکل خود ادامه می دهند تا اینکه به شکل زیبا و شگفت انگیز کنونی در می آیند.

این سنگ های خارق العاده در املاک خصوصی فردی به نام Dennis Cash واقع شده اند. صاحب این ملک، پدر بزرگی داشته به نام دنیس مورفی که در سال 1889 این مزرعه را خریداری نموده است. این تخته سنگ های گرد در بین خانواده مورفی و اقوام و دوستان آن ها بسیار محبوب بوده اند.

افرادی که از جاده گذر می کردند و بعلاوه مسافرانی که از پست منطقه، سوار بر دلیجان به این شهر می آمدند می توانستند از دوردست ها این تخته سنگ ها را ببیند. گفته می گردد که روزی یک کارشناس برجسته و سرشناس در زمینه کشاورزی سوار بر دلیجان از کنار این مزرعه می گذشته که از جاده این سنگ های شگفت انگیز را می بیند ولی متوجه نمی گردد که این ها سنگ هستند و می گوید :

این کشاورز باید به زمین زراعی خود، خیلی خوب رسیدگی نموده باشد که توانسته پشته های به این بزرگی از علف و یونجه خشک تهیه کند . مردی که دلیجان پست را راهنمایی می نموده است یک فرد محلی بوده و می دانسته که این پشته ها، پشته های علف نیستند بلکه تخته سنگ های بزرگی هستند که در املاک مورفی واقع شده اند. از آن موقع به بعد، این فرد محلی مسافران دلیجان را با تعریف این داستان، سرگرم می کرد و با اشاره به این تخته سنگ های گرد، آن ها را کاه و یونجه خشک مورفی می نامید. در زبان انگلیسی Haystacks به معنای پشته های کاه و علف خشک است که ظاهراً این داستان سرگرم نماینده باعث شده است این پدیده زمین شناسی با نام مورفی هِیستَکس شناخته گردد .