برای تغییر دیگران شکیبا باشید
به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، در بخش های قبل در خصوص اقدامات لازم برای اجازه گرفتن هنگام تغییر دادن دیگران صحبت کردیم و بعد در بخش قبل همین مطلب، تعدادی از تله هایی را که هنگام اجازه گرفتن باید از آن ها اجتناب کرد نام بردیم؛ از جمله گیر افتادن در حلقه شکایت همدلی، اصرار برای بله گرفتن از طرف مقابل، و امتناع از نه شنیدن. در این بخش به دو تله دیگر می پردازیم.
عجله کردن
برای تغییر دادن کسی عجله نکنید. همان طور که فریتز پرلز، روان درمانگر، می گوید: رودخانه را هل ندهید؛ خودش جریان پیدا می نماید. افراد طبق زمان خودشان حرکت و تغییر می نمایند.
با این حال، می توانید بر چارچوب زمانی آن ها در هر جهتی تاثیرگذار باشید: اگر بیش از حد به آن ها فشار بیاورید، باعث مقاومتشان می شوید یا سرعت تغییرشان را کند می کنید یا کلا باعث توقفشان می شوید.
اگر شرایطی ایجاد کنید که در آن به مقدار کافی احساس امنیت نمایند تا شرایط موجود خودشان را به چالش بکشند، برای تغییر رو به جلو تشویق می شوند.
اما اگر قرار باشد کسی به خودش یا کس دیگری یک آسیب آنی بزند (مثلا کارمند شما بخواهد یک جوک نامناسب برای مدیرعامل تعریف کند، یا فرزندتان بخواهد ناگهان وسط یک خیابان شلوغ بدود یا جلوی شخصی حرف نامناسب بزند)، واکنش فوری شما دقیقا همان کاری است که باید انجام دهید.
اما در بیشتر موارد، معمولا خطری اضطراری وجود ندارد و وقتی طوری رفتار می کنید که انگار این خطر وجود دارد، نشانه ای است مبنی بر اینکه مساله طرف مقابل شما را تحریک نموده است. کار مناسبی که باید انجام بدهید این است که از موضع خود کوتاه بیایید.
چگونه می توانید ادعا کنید که از موضع یک فرد جو گرفته واکنش نشان می دهید یا یک بزرگسال متعادل، سنجیده و بالغ؟ هرگونه خشم کنترل نشده از طرف شما، گویای همه چیز است. متوجه شکل گیری نوعی انرژی درون خودتان می شوید که کنترل آن تقریبا غیرممکن است.
گفت وگوی اشتباه:
- کارل: اعضای تیم من از این شکایت دارند که واحد های دیگر، چیزی که احتیاج دارند را در اختیارشان نمی گذارند. آن ها کاملا از زیر بار مسوولیت شانه خالی می نمایند.
- لیز: کارل، متوجه هستی که خیلی مسخره به نظر می رسی؟! خودت هم دقیقا همین کار را انجام می دهی!
همان طور که این مثال نشان می دهد، پرسش هایی که واقعا سوالی را نمی پرسند، نشانه ای هستند مبنی بر اینکه اعصاب شما تحریک شده است.
وقتی این انرژی را در خودتان حس می کنید، طرف مقابل می فهمد و دیگر تاثیرگذاری لازم را بر او ندارید.
در این مواقع، نفس عمیقی بکشید و به خودتان مهلت بدهید. همواره فردایی هم هست.
تغییر به طرف مقابل مربوط می گردد و انتخاب اوست. صبر شما این فضا را به آن ها می دهد که انتخاب نمایند.
از قلم نیاندازید، افراد در برابر تغییر مقاومت می نمایند؛ در واقع در برابر تغییر داده شدن مقاومت می نمایند.
حالت تدافعی گرفتن
گاهی اوقات با وجود نهایت کوششمان، افراد وقتی می بینند می خواهیم به آن ها یاری کنیم، حالت تدافعی به خود می گیرند که باعث می گردد واکنش ما هم تدافعی تر گردد.
گاهی اوقات حتی این تدافعی بودن را در کوشش های ما برای همدلی کردن ابراز می نمایند.
گفت وگوی اشتباه:
- کارل: اعضای تیم من از این شکایت دارند که واحد های دیگر، چیزی که احتیاج دارند را در اختیارشان نمی گذارند. آن ها کاملا از زیر بار مسوولیت شانه خالی می نمایند.
- لیز: شرایط آزاردهنده ای است. من خودم در چنین شرایطی تیم هایم را مدیریت نموده ام. شاید بتوانیم با هم یک راهکار دیگر پیدا کنیم؟
- کارل: رفتار آن ها حرفه ای نیست. کاری از دست من برنمی آید.
- لیز: اگر بر رفتار خودت نظارت نداشته باشی، من هم نمی توانم یاریت کنم.
طبیعی است که لیز در این مکالمه واکنش دفاعی داشته باشد. او نهایت کوششش را می نماید که یاری کند و کارل نمی خواهد هیچ مسوولیتی در قبال عملکرد تیمش را بپذیرد. پس بار دیگر، در پی همدلی باشید. آنچه طرف مقابل می گوید را درک کنید.
گفت وگوی درست:
- کارل: رفتار آن ها حرفه ای نیست. کاری از دست من برنمی آید.
- لیز: متوجه هستم که شرایط آزاردهنده ای است. من فکر هایی دارم، اگر خواستی در موردش صحبت کنیم به من خبر بده.
اجازه گرفتن مهم ترین بخش یاری کردن به تغییر افراد است. با اینکه نکات زیادی وجود دارد که باید به آن ها توجه کنید، اما خود درخواست اجازه، معمولا فقط چند ثانیه طول می کشد.
به محض اینکه اجازه واقعی را گرفتید، چه به صورت صریح و چه به صورت ضمنی، می توانید سراغ مرحله دوم چهار اقدام برای تغییر دیگران (مرحله اول: دوست و متحد؛ مرحله دوم: دستاورد؛ مرحله سوم: فرصت؛ مرحله چهارم: برنامه) بروید: شناسایی یک دستاورد انرژی بخش.
نویسندگان: پیتر برگمن، هاوی ژاکوبسن
ترجمه: دنیای اقتصاد
منبع: کتاب می توانی دیگران را تغییر دهی
منبع: فرارو