دریافت یک پیغام فضایی از فاصله 16 میلیون کیلومتری زمین - وبلاگ مهدی آبادانی

به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، ایرنا نوشت: سازمان فضایی ناسا برای اولین بار پیروز شد بطور آزمایشی داده هایی را به وسیله اشعه لیزری از یک فضاپیما در فاصله 16 میلیون کیلومتری زمین دریافت و کدگشایی کند. این کار می تواند راه را برای جهش بعدی فناوری ارتباطات هموار سازد.

پایان دانشمندان می خواهند شبکه جهانی (اینترنت) را به سرتاسر کهکشان توسعه دهند و سازمان ناسا به تازگی قطعه ای کلیدی و مهم از یک فناوری را اثبات کرد که می تواند به ارسال پیغام ها به وسیله لیزر در طول مسافتی حدود 16 میلیون کیلومتر کمک برساند.

این فاصله در حدود 40 مرتبه بیشتر از فاصله کره ماه از زمین است و این اولین باری است که ارتباطات اپتیکال در طول چنین مسافتی ارسال شده است. ما بطور سنتی از امواج رادیویی برای صحبت با فضاپیماهای دوردست استفاده می کنیم اما فرکانس های بالاتر نور از قبیل فرکانس نزدیک به مادون قرمز، موجب افزایش پهنای باند و از این رو تقویت سرعت داده می گردد. اگر ما می خواهیم قادر به ارسال پیغام های تصویری با وضوح بالا به مریخ و از مریخ به زمین بدون تاخیر زیاد باشیم، در این صورت این همان فناوری است که احتیاج داریم.

این تست بخشی از آزمایش ارتباطات اپتیکال اعماق فضا (DSOC) سازمان ناسا است و برقراری پیروز ارتباط با عنوان اولین نور شناخته می گردد. ترودی کورتس مدیر آزمایش های فناوری در مقر ناسا می گوید: دست یافتن به اولین نور یکی از نقاط عطف آزمایش DSOC در ماه های آینده است که راه را برای ارتباطات با نرخ بالاتر داده قادر به ارسال اطلاعات علمی، تصاویر با وضوح بالا و پخش ویدئو در حمایت از جهش بزرگ بعدی بشریت، هموار می نماید.

ما همگی برای ارتباطات با سرعت بالا روی زمین نیز به فناوری مشابه با فیبرهای نوری متکی هستیم اما این فناوری در اینجا برای کاربرد در اعماق فضا و بهبود روش های کنونی برای بازگرداندن اطلاعات به زمین، انطباق پیدا نموده است.

مهندسان قادرند که موج های نور مادون قرمز را به شکل لیزر منتقل نمایند. این موجب سریع تر شدن حرکت نور نمی گردد اما اشعه آن را در حد یک کانال (مجرای) باریک محدود و منظم می نماید. این کار مستلزم نیروی (برق) بسیار کمتری است و بعلاوه رهگیری آن دشوارتر است.

این بدان معنا نیست که این کار آسانی است. بیت های اطلاعات در فوتون های ساطع شده به وسیله لیزر کدگذاری می شوند که این کار مستلزم تعدادی از ابزارهای کار سنگین شامل آرایه های ردیاب ابررسانا برای آماده کردن اطلاعات برای انتقال و ترجمه آن در انتهای دیگر مسیر است.

یک چالش دیگر این است که سیستم باید بطور آنی و همزمان، پیکربرندی موقعیت خود را سازگار کند. در این تازه ترین آزمایش، فوتون های لیزر حدود 50 ثانیه از فضاپیما به تلسکوپ رسیدند و این در حالی است که هر دو در حین این رویداد، با سرعت زیاد در فضا حال حرکت هستند.

فرستنده و گیرنده (transceiver) لیزری که این ارتباط را ایجاد کرد بر روی فضاپیمای سایک (Psyche) مستقر است؛ فضاپیمایی که در یک ماموریت آزمایشی دو ساله به سر می برد. این فضاپیما با تلسکوپ هاله Hale در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا ارتباط برقرار کرد.

فضاپیمای سایک برای یک پرواز به دور مریخ برنامه ریزی شده است و بنابراین آزمایش ها ادامه خواهند یافت تا از این طریق این شیوه ارتباطی لیزری نزدیک به مادون قرمز بهبود یابد و اطمینان حاصل گردد که به مقدار مطلوب سریع و قابل اتکا است.

میرا سرینیواسان مسئول عملیات DSOC در لابراتوار جت پروپالشن سازمان ناسا می گوید: این یک چالش بزرگ بود و ما کارهای بسیار بیشتری داریم که انجام بدهیم اما برای یک مدت زمان کوتاه قادر شدیم بعضی داده ها را ارسال، دریافت و کدگشایی کنیم.

5858