چگونه احساسات منفی خود را بروز دهیم؟ - وبلاگ مهدی آبادانی

به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، یک روانشناس با اشاره به اینکه استفاده از راهکارهای حل مسئله باعث می گردد که هیجانات منفی ایجاد شده در روابط تعدیل گردد، گفت: در غیر این صورت، مشکل پیش آمده برایمان ممکن است طولانی شده یا حتی بدتر گردد، هیجانات تشدید شوند و رنجی که در رابطه می بریم نیز افزایش یابد.

به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی به نقل از ایسنا، سپیده مشایخی اظهار کرد: هیجانات عامل اتصال آدم ها به یکدیگر است و ما به وسیله بیان و ابراز احساساتمان به یکدیگر وصل می شویم. اگر ما این هیجانات را به روش نادرستی ابراز کنیم، راه های ارتباطی مان با اطرافیان خدشه دار می شود و برعکس، ابراز هیجانات به صورت صحیح به عنوان یک رفتار کارآمد منجر به ارتقای سلامت و بقای روابط ما خواهد شد.

وی اضافه کرد: بیان کردن و به اشتراک گذاشتن احساسات مثبت مانند عشق، قدردانی، سپاسگزاری، لذت و... باعث تحکیم روابط و ایجاد پیوندهای محبت آمیز بین افراد می شود.

مشایخی با بیان اینکه استرس و اضطراب بخشی جدا نشدنی از زندگی همه ماست و باعث می شود که احساس غمگینی، ترس و عصبانیت در ما ایجاد شود، گفت: با این اوصاف، تقریبا بین هر دو نفری که به طور منظم با همدیگر تعامل دارند، ممکن است اختلافاتی ایجاد شود که یکی از دلایل این اختلافات می تواند بروز افراطی و نادرست هیجانات یا عدم بروز درست و به موقع هیجانات باشد.

وی اضافه کرد: به اشتراک گذاشتن هیجانات به روشی صحیح، شما را قادر می سازد تا در خصوص موقعیت سخت و دشواری که برایتان پیش آمده، صحبت کنید و به این ترتیب می توانید بفهمید که این مشکل چگونه اتفاق افتاده و برای برطرف آن بایستی چه کاری انجام دهید. استفاده از راه چارههای حل مسئله باعث می شود که هیجانات منفی ایجاد شده در روابط تعدیل شود. در غیر این صورت، مشکل پیش آمده برایمان ممکن است طولانی شده یا حتی بدتر شود، هیجانات تشدید شوند و رنجی که در رابطه می بریم نیز بیشتر شود.

مشایخی با بیان پرسشی مبنی بر اینکه معمولا وقتی می خواهید احساستان در خصوص یک موقعیت، یا کاری که فرد مقابل انجام داده و باعث رنجش شما شده است را بیان کنید، چطور آن را به زبان می آورید؟ گفت: خیلی از افراد به جای اینکه هیجان و آن احساسی که تجربه کردند را بیان نمایند، افکارشان را مطرح می سازند. افکار با هیجان فرق دارد. اولین قدم در جهت ابراز هیجانات، شناخت آن است. اگر در شناسایی هیجانات خود مشکل دارید پیشنهاد می کنم کتاب هوش هیجانی اثر براندن کوپر را مطالعه کنید.

وی اضافه کرد: ما احتیاج داریم که افکارمان را به اشتراک بگذاریم، اما افکار اطلاعات را منتقل می نمایند، نه آنچه که شما در درون خود احساس نموده اید. یک راه چاره خیلی مناسب این است که ابتدا از خودتان بپرسید که در آن لحظه چه فکری از سرم گذشت؟ زمانی که این فکر از سر من گذشت چه احساس و هیجانی پیدا کردم؟ هنگامی که به این دو سوال پاسخ دهید، آن موقع می توانید آنها را برای طرف مقابلتان نیز شرح دهید.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: بیان هر کدام از افکار و هیجانات به تنهایی یاری نماینده نیست، اما زمانی که به طور منظم این دو سوال را از خود بپرسید باعث می شود که ذهن تان نظم بیشتری بگیرد و آنچه که واقعا احساس نموده اید را به شیوه ای سازنده تر بیان کنید.

وی گفت: یکی از اشتباهات بزرگی که افراد در بیان احساسات خود مرتکب می شوند، این است که افراد به هنگام تجربه احساسات منفی نظیر خشم، ناراحتی و... معمولا احساس و هیجان خود را به این شکل بیان می نمایند که تو باعث شدی که من فلان احساس را داشته باشم. خیلی از افراد از این موضوع مطلع نیستند که وقتی مسئولیت احساسی که درون خود تجربه کردند را به گردن طرف مقابل می اندازند، به شروع یک بحث بی هدف دامن می زنند؛ چون چنین کاری باعث ایجاد هیجانات منفی، از جمله احساس گناه، خشم، ناراحتی و... در فرد مقابل می شود و در نتیجه نمی توان انتظار داشت که مکالمه جهت درستی را طی کند. پیشنهاد من این است که به جای شروع با این جمله که تو باعث شدی من فلان احساس را داشته باشم، این جمله را جایگزین کنید که من احساس می کنم... . وقتی این جمله را به کار ببرید دیگر کسی را مقصر نمی دانید و این شما هستید که بر اثر اتفاقات پیش آمده، آن هیجانات و احساسات منفی را تجربه نموده اید.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی گفت: ممکن است احساس شما هزاران دلیل دیگر نیز داشته باشد؛ مثلا به علت خستگی زیاد در آن لحظه یا درگیری با همکارتان در محیط کاری و... باشد. زمانی که شما مسئولیت احساسات خود را می پذیرید در نتیجه احساس گناه و سرزنش و خشم را به طرف مقابل تزریق نمی کنید و در این شرایط می توانید با همدیگر به دنبال راه حلی برای برطرف مشکل تان بگردید.

وی افزد: به بیانی ساده تر، زمانی که من می گویم تو باعث شدی، در واقع شمشیر را از رو بسته ام و همه گلوله ها نیز به سمت طرف مقابل است؛ یعنی آن فردی که همیشه مورد ظلم قرار می گیرد من هستم و هیچ اتهامی به من وارد نیست و آن فردی که بایستی مسئله را حل نماید طرف مقابله است. طرف مقابل من باید حال من را خوب کند و در عین حال مشکل را نیز حل نماید. در این حالت فرد خود را در موضع قربانی قرار می دهد؛ زیرا ساده ترین راه است و قرار نیست مسئولیتی را به عهده بگیرید.

مشایخی با بیان اینکه راه چارههای عملی به هنگام تجربه احساسات منفی بدین صورت است، گفت: به هنگام تجربه احساسات منفی لحظه ای توقف کنید و دو سوال کلیدی که بالاتر شرح دادم را از خودتان بپرسید تا بتوانید ارتباط بهتری با آنچه درون شما گذشته است، برقرار کنید. به یاد داشته باشید همیشه خشم و پرخاشگری، حالت دفاعی را در طرف مقابل تان ایجاد می نماید. در واقع صدای خشمگین و داد و جنجال، به معنی دعوت فرد مقابل به یک دعوای اساسی است. اگر احساس خشم و عصبانیت می کنید، قبل از بروز آن به خود و طرف مقابل یک فرصت کوتاه بدهید؛ زیرا در این حالت توانایی تنظیم هیجان و خودکنترلی در شما تقویت می شود. دقت کنید که به جای به کارگیری جمله تو باعث شدی فلان طور شود، از جمله من احساس می کنم که... بهره ببرید.

وی اضافه کرد: در خصوص منبع هیجانتان بیشتر شرح دهید، اینکه چرا چنین حسی به شما دست داده است؛ به طور مثال می توانید بگویید نگرانی من این است که... یا من به این خاطر چنین حسی کردم که... . این کار باعث افزایش درک متقابل بین شما می شود و طرف مقابل بهتر می فهمد که چرا چنین احساسی به شما دست داده است.

مشایخی با بیان اینکه اغلب اوقات هر دو طرف به یک اندازه در ایجاد یک مشکل نقش دارند، گفت: اگر قصد دارید روی نقش طرف مقابل در احساسی که تجربه نموده اید، تأکید کنید، بهتر است به جای اینکه بگویید تو باعث شدی من فلان احساس را تجربه کنم، صحبت خود را اینگونه شروع کنید که وقتی که تو فلان کار را انجام دادی، من احساس کردم که... .

وی تاکید نمود: به طورکلی، نحوه بیان احساسات، تفاوت زیادی در شنیدن نوع احساسات شما از طرف فرد مقابل دارد. در عین حال، شخصی که احساسات خود را با او در میان می گذارید، نقش اصلی در کارآمد بودن یا کارآمد نبودن بحث خواهد داشت.