نویسندگان باید از دنیای نوجوان امروز بنویسد نه نوجوانی خودشان!
به گزارش وبلاگ مهدی آبادانی، رضوان خرمیان در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران (ایبنا)، یکی از مهم ترین چالش های تألیف ادبیات نوجوان را موضوع شناختن یا نشناختن نوجوانان و دنیای آنها دانست و گفت: نویسنده ایرانی از نوجوان امروز و دنیای نوجوانی اش شناخت کافی ندارد. مفهوم نوجوانی در گذر زمان تغییر نموده و حتی بازۀ سنی این طیف هم گسترده تر شده است.
او در این باره اضافه نمود: در گذشته نوجوانی دوران کوتاه تری بود. دختران پس از سپری کردن دوران کودکی خیلی زود نقش همسری و مادری می پذیرفتند و پسران به سرعت وارد فضای کسب وکار می شدند؛ اما در دنیای امروز تعاریف ما از کودکی، نوجوانی، میان سالی و حتی کهن سالی تغییر نموده است. امروز دوران نوجوانی از یازده سالگی آغاز می گردد و در خیلی از فرهنگ ها تا 24سالگی ادامه می یابد.
خرمیان ضمن اشاره به نقش دنیای دیجیتال در شکل گیری دنیای نوجوانان امروز بیان نمود: از طرف دیگر نوجوان امروز در عصر دیجیتال زندگی می نماید و رسانه های مختلف از هر سو احاطه اش نموده اند؛ انگار در معرض بمباران اطلاعات قرار گرفته است و طبیعتا دنیای این نوجوان با نوجوان دهۀ پنجاه و شصت که تنها رسانه اش مجلات کاغذی و رادیو و تلویزیون خودمان بوده از زمین تا آسمان فرق دارد.
این نویسنده حوزه کودک و نوجوان راه برون رفت از این شرایط را این طور شرح داد: متأسفانه نویسندگان ایرانی کوشش زیادی برای شناخت نوجوان امروز ننموده اند؛ گویی دارند برای نوجوانی خودشان در دهه چهل و پنجاه می نویسند و عجیب نیست که این آثار به وسیله نوجوان ها پذیرفته نمی گردد و اقبالی ندارد. نویسنده امروز ابتدا باید از لاک خودش بیرون بیاید و با نوجوان امروز ارتباط واقعی برقرار کند؛ موسیقی دلخواه شان را بشنود، فیلم ها و انیمیشن ها و مانگاهای پسندیده شان را ببیند، با آنها درباره دغدغه ها و چالش هایشان صحبت کند و در نهایت اگر می خواهد برای نوجوان امروز بنویسد با آغوش باز پذیرای آنها و تفاوت هایشان باشد.
شماره اول پرونده چالش های تألیف ادبیات نوجوان
شماره دوم پرونده چالش های تألیف ادبیات نوجوان
شماره سوم پرونده چالش های تألیف ادبیات نوجوان
شماره چهارم پرونده چالش های تألیف ادبیات نوجوان
شماره پنجم پرونده چالش های تألیف ادبیات نوجوان
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران